01. Beautiful Stranger

        Rozdział dedykowany Calla

          Nagle zdajesz sobie sprawę, że to już koniec twojej szczęśliwej przygody. Koniec bez powrotu do ukochanej osoby. Nie ma było sensu już dłużej ciągnąć związku z dziwkarzem. Kochałam go.  I wtedy poczułam, że coś we mnie pękło.
         Chciałam być dla niego tą jedyną na zawsze. Ale, jak to facet, musi mieć harem kochanek z różnych stron świata.
         We wtorek miałam wszystko: narzeczonego, dom i wspaniałą pracę. Wszystko było tylko pieprzoną iluzją.W środę i czwartek moje życie runęło w gruzach. Charles mój ukochany, pierwszy chłopak zdradził mnie po sześciu latach związku. W naszym domu, w naszym łóżku. W dodatku z kobietą której szczerze nienawidziłam od czasów szkolnych - Leah. Wisienką na torcie była strata stołka przy jednym z lepszych czasopism w Zjednoczonym Królestwie.
         San Francisco, miasto które dotąd kochałam, znienawidziłam do granic możliwości. Moje rodzinne strony, a tyle przykrych sytuacji. Chcąc odciąć się od tego miejsca, wyruszyłam do innego stanu.
         W piątek byłam już spakowana, a wszystkie sprawy związane z moją połową domu zostały załatwione. Nie pozostało mi nic innego jak zacząć nowe lepsze życie.



          Przekraczając próg luksusowego biurowca, zdałam sobie sprawę z jednego faktu: nigdy tu nie byłam, więc muszę przeszukać całe osiemnaście pięter w celu odnalezienia Ludmiły Ferro, mojej przyjaciółki. Zapowiada się długi dzień.
          Rozejrzałam się po lobby. Szklane ściany, marmurowe posadzki, i ten czarny smoking szyty na miarę zaraz przy windzie. Zaraz, co? Kręcę głową z lekkim uśmiechem. Kilka dni temu rozstałam się z facetem, który i tak cię nie kochał, a już na mojej drodze staje czarny garnitur! Ugh, nawet nie widzę twarzy owego mężczyzny. Trzeba przyznać, patrząc od tyłu, jest cholernie umięśniony! Nie to co Charles.
          Violetta! Po pierwsze, przestań myśleć o tym zdradzieckim facecie. Po drugie, tam jest winda. Po trzecie, u góry jest rozpiska pięter. Zaśmiałam się w duszy. W tym momencie wypadłam jak stereotypowa blondynka. Och, nie ważne.
          Podchodzę do windy. Kątem oka spojrzałam na mężczyznę. Szatyn, długie palce - matko, nie myśl teraz o tym - cholernie drogie spinki do mankietów, dwuczęściowy garnitur od Armaniego. Jego portfel musi być jeszcze grubszy od mojego ojca, a skromnie mówiąc pławię się w luksusach od samych narodzin.
          Drzwi do windy rozstępują się. Szatyn przenosi wzrok znad iPhone'a na mnie. Cholera, chyba wpadłam. Uśmiecham się leciutko w jego stronę. Nieznajomy wskazuje ręką, abym weszła pierwsza. Gentleman, myślę.
          - Dziękuję - mówię kiwając głową w ramach podziękowania w jego stronę.
Gdy już oboje byliśmy w windzie, nacisnęłam numer osiemnaście - ostatnie piętro, kierunek Douglas Holding.
         - Osiemnastka najlepsza - szatyn uśmiecha się do mnie.
         - Pan też?
         Kiwa głową potwierdzająco. Wow, jeszcze więcej czasu z Pięknym Nieznajomym.
         Spoglądam na niego. Chowa telefon do kieszeni spodni. Wyciąga rękę w moim kierunku.
         - Leon. Leon Verdas - mówi tym przepięknym barytonem. Matko Boska, spotkałam go kilka minut temu, a już wywołuje u mnie wiele emocji, a co lepsze pożądam go. Sama nie wiem dlaczego. To ta jego aura? Ech, nie czas na głębsze wnikanie w sprawę.
         - Violetta Castillo - wykonujemy charakterystyczny uścisk dłoni dla spotkań businessowych.
         - Miło mi - uśmiecha się odsłaniać rząd białych zębów. - Tutaj musimy się rozstać - śmieje się. - Do zobaczenia w przyszłości.
         Dopiero po chwili zdaję sobie sprawę, że jesteśmy na wyznaczonym piętrze. Cholera, wróć tutaj! Urządźmy sobie pogawędkę na różne tematy. Proszę.
         Głośno wzdycham, jestem rozdrażniona i spragniona prawdziwego mężczyzny, który mnie pokocha. Ach.

          Obdarzam asystenta blondynki leciutkim uśmiechem w podziękowaniu za kawę. Przysuwam filiżankę bliżej siebie. 

          - Zawsze wiedziałam, że to Charles to dupek pieprzący wszystko co się rusza.

          Pokręciłam głową ze śmiechem. Podczas trwania naszego związku, wielokrotnie zastanawiałam się czy Morish mnie zdradza. Zawsze po kilku minutach odsuwałam te myśli od siebie. Myślałam, że mnie kocha. Myślałam, że jest mi wierny. Jak zwykle się przeliczyłam. Jestem naiwna, myślę.

          - To nie jest śmieszne - mruczy w moim kierunku. - Wręcz cholernie porąbane. Kochający mężczyzna nie zdradza narzeczonej każdego weekendu przez okres pięciu miesięcy. Niech ten sukinsyn, coś złapie od swoich dziewczynek. Będę szczęśliwa z jego utraty tytułu króla pieprzenia w San Francisco. 

         - Marzę o tym - uśmiecham się pod nosem. - O, albo niech przegra w wyborach, byłabym w niebie. 

        Wraz z blondynką popadam w falę niepohamowanego śmiechu. Tęskniłam za nią. Ludmiła zaraz po studiach przeprowadziła się do Miami, tutaj zaczęła pracę jako asystentka swojego obecnego narzeczonego - Federico, początkowo brunet jej nienawidził za jej perfekcyjność w wykonywaniu zadań. Wszystko wyjaśnili sobie na klatce schodowej na tym piętrze. Dobrze, że nikogo tam nie było, o kamerach nie wspomnę.

        - Co my tu mamy? - Słysząc ten głos obracamy głowy w kierunku drzwi. - Violetta, cieszę się, że cię widzę - Douglas kiwa w moją stronę głową. - Kopnęłaś go w jaja. 

        Pokiwałam głową.

        - Jesteś zwycięzcą. Możemy się do was dołączyć? - Pyta po chwili idąc w naszym kierunku. - Smutno nam samym u mnie w gabinecie, a tutaj dwie piękne panie śmieją się jak najęte i przeszkadzają w męskich pogaduszkach. 

         - Sorry, to babska impreza - blondynka uśmiecha się w moim kierunku. - Ale, słuchaj uważnie. Dziś wieczorem wybieramy się do klubu, prawda kochanie? - Federico przytakuje kiwając głową. - Weźmiesz ze sobą przyjaciela, a ja przyjaciółkę. 

         Douglas patrzy na nią zszokowany.

         - A-ale, mieliśmy... - nie jest mu dane skończyć.

         - Postanowione. 

Od autorki: Witaaam! Za Wami pierwszy rozdział świeżutkiej historii. Tak, ja wiem, nic się jeszcze nie dzieje. Musicie mi wybaczyć i poczekać jakieś 2-3 rozdziały, a zacznie się coś czego się pewnie nie spodziewacie 8) Mamy nowy szablon, prawdopodobnie tymczasowy... a co do bohaterów, nie miałam czasu przedstawić ich w bardzo fajny graficzny sposób (zrobię to po powrocie do domu). Gdybym nie dodała tego co jest obecnie w zakładce, musielibyście czekać jeszcze dłużej :( ogólnie pisałam ten rozdział jeszcze raz! znaczy, pewną akcję przerzuciłam do 2 rozdziału, aby tam dodać trochę pikanterii, a nie tutaj hihi

min. 50 komentarzy - rozdział 2

Nath x