Rozdział 1 - Szykuj się na upadek

Ludmiła:
  Kto by pomyślał, że kiedyś ja i Castillo będziemy najlepszymi przyjaciółkami. Kto w ogóle powiedział, że ona przejdzie na złą stronę mocy.
  Muszę przyznać, że Vilu to całkiem zajebista laska. Wiele nas łączy, między innymi nienawiść do Lary, ja po prostu nie trawię tej suki! Myśli, że jak jej tatuś jest jakimś wielkim milionerem, to ona jest przewspaniała. Choć wcale tak nie jest, ona i jej ojciec są tyle warci co... kurde nie wiem. Mniejsza o to.
  Właśnie idę z Violą i Natalią do Studio.  Przechodząc koło parku wzrokiem ujrzałam te zakochane pary. Oczywiście mam na myśli Leóna i Larę, Marco i Francescę, Camilę i tego idiotę Andres'a, no i oczywiście wiecznie samego Maxiego.
-No proszę kogo my tu mamy. - Powiedziała Lara.
-Sukę i bandę idiotów. - Odpowiedziała pewna siebie Violetta patrząca na swoje paznokcie.
-Lara miała rację jesteś zwykła suką. - Powiedziała Włoszka.
-Wiem i dobrze mi z tym!  - Rzekła Castillo.  - A teraz spadamy, nie mamy ochoty gadać z ludźmi niskiego pokroju. - I tak oto odeszłyśmy.

Violetta:
  Nie sądziłam, że kiedykolwiek przez moje usta wyjdą takie słowa. Jestem z siebie dumna! Dumna, to mało powiedziane.
-Vilu, tak właściwie to gdzie my idziemy? - Zapytała Natalia.
-Jak to gdzie na zakupy a potem do Studia, lekcje w końcu zaczynają się za dwie godzin. - Odpowiedziała za mnie tleniona blondynka.

León:
  Nie mogę w to uwierzyć! Violetta nigdy nie była taka, to do niej nie podobne. Lara miała rację, Castillo ma dwie twarzy. Raz jest potulna jak baranek, a raz pustą idiotką. Wciąż bardzo ładną pustą idiotką.
  Przechadzam się właśnie z moją wspaniałą dziewczyną  Larą, po parku. Za nami maszeruje reszta naszej paczki.
-Nie, ja w to po prostu nie wierzę! - Mówiła Włoszka.
-O co chodzi? - Zadała pytanie moja muza.
-Ona nie mogła się tak zmienić. - Zdegustowana usiadła na pobliskiej ławce, dla mnie nie była to zwykła ławka. To na niej pierwszy raz pocałowałem Violettę. Kurde! Czy ja kiedykolwiek przestanę o niej myśleć? Mam nową dziewczynę, zdecydowanie lepszą.
 Usiadłem koło niej.
-Francesca, ona nas okłamała  co do śmierci Tomasa!. - Powiedziałem.
-Ale jakby nie patrzeć, to też twoja wina! Bo to ty, na początku chciałeś się na nim zemścić chodząc z Violettą. - Zaczęła krzyczeć, jednak Marco zatkał jej buzię. Wszyscy dobrze wiemy, ze ma cięty język.

Dwie godziny później
Studio
 Od dwudziestu minut jest lekcja z Angie, nasze trzy wspaniałe przyjaciółeczki nie raczyły przyjść.  O jednak są.
-Angie, przepraszamy za spóźnienie. Tak jakoś wyszło. - Powiedziała moja była.
-Nic się nie stało Vilu, siadajcie. - Powiedziała Angie. - No dobra, to kto teraz komu daje wyzwanie? - Zapytała.
-Ja! - Krzyknęła Lara.
-No dobrze. Kogo wyzywasz? - Zadała pytanie trzydziestoośmioletnia nauczycielka.
-Violettę, ma zaśpiewać Run The Show po włosku. - Na sali było słychać szepty.  Castillo podniosła wzrok z telefonu, popatrzyła na Loevaas. Uśmiechnęła się szatańsko.
-Nic prostszego, szykuj się na upadek, darling. -  I to w taki sposób zaczęła się wojna. Która oczywiście wygrała Violetta.
 Lara była wkurzona na maksa, że, aż musiałem ją uspokajać w toalecie męskiej. Mniejsza o to.

* * * 

I oto rozdział pierwszy nowego opowiadania. Trochę krótki, ale to nic. Następne będą dłuższe, nieco dłuższe. 

Już za dwa bądź trzy rozdziały staną się odrośli. Szykujcie się na zwroty, akcji.  Których, chyba, nie będzie xD

Nath.