Rozdział 12 - Honey

Dwa dni później:

Violetta:

  Wciąż nie mogę uwierzyć, w to co się stało na ślubie mojego ukochanego kuzynka. 

  Nie! Ja sobie tego nie wybaczę!

  Muszę sobie to wybić z głowy raz na zawsze! Tak jak zrobiłam to siedem lat temu, tak i zrobię to teraz. Tylko jest kwestia tego czy mi się uda, widząc, że będę mieszkać na przeciwko jego domu (Violetta wprowadza się po drugiej stronie ulicy, nie do domu Germana!).

  No, ale to nie jest teraz istotne, za godzinę mam być w hali sportowej  akademii do której uczęszczałam. Dzisiaj ma odbyć się mecz byłych mistrzyń i mistrzów Stanu z obecnymi. Zaliczam się do tej starszej grupy, kilka lat temu grałam z moimi koleżankami w siatkówkę, wielokrotnie wytykano mnie palcami,z e jestem zbyt chuda i nie mam siły. Jak przyszło co do czego, to oni przegrywali, nie odbierając piłek z moich bądź dziewczyn  ataków.
  Spakowałam do torby mój strój. Naturalnie z numerem 1, tak jak w szkole. Powyżej liczby było moje nazwisko "CASTILLO", cała koszulka była koloru fioletowego, zaś spodenki czarnego, tak jak napisy na bluzce.
  Nie zapominając o wodzie, bądź jakiś owocach. Nie piję żadnych energetyków nawet kawy, za to z jedzenia nie przepadam za niektórymi produktami mięsnymi min. szynkami. W nich jest tyle dodatków sztucznych, że szkoda gadać. Nazywam to bombą jedzeniową.
 Preferuję warzywa na parze, tak jak ryby również na parze, wcześniej wspomniane owoce i świeży wciskany sok z nich.

Półgodziny później:
  Przebrałam się w strój, w szatni z moimi koleżankami. Porozmawiałyśmy  chwilę, po czym wyszłyśmy się rozgrzać.
  Pierwszy mecz gramy z chłopakami, oczywiście w naszym przedziale wiekowym. Później młodzi. Następnie wygrani obu meczy grają o pierwsze miejsce, a przegrani o trzecie.
  Zanim poszłam się rozgrzać, podeszłam na trybuny gdzie byli moi rodzice, rodzice Federa, Leóna oraz  przyjaciele mojej siostruni wraz z moim ex chłopakiem, o ile można go tak nazwać.
  Od czasu  tej nocy nie rozmawiałam z nim, musimy sobie to wyjaśnić. I to koniecznie.
  Podeszłam do nich, przywitałam ich gorącym "cześć".
-Violetta?! WTF?! Co ty tu robisz? I to jeszcze w stroju akademii? - Krzyknęła moja siostra.
  Uśmiechnęłam się lekko.

-Honey. W przeciwieństwie do Ciebie jestem kapitanem drużyny która pięciokrotnie zdobyła mistrzostwa.  Także zastanów się co tu robię. - Powiedziałam z wielkim uśmiechem.
-Że kurwa niby co? - Zapiszczała.
-No proszę kogo my tu mamy. - Usłyszałam dobrze znany mi głos.
  Obróciłam się.
-Witaj Maslow.
-Oh, jak oficjalnie. - Zaśmiał się. - Już nie powiesz kochanie? - Uśmiechnął się.
-Darling, to minęło dwa lata temu. - Powiedziałam wywracając oczami.
-Nie myślałaś, żeby do tego powrócić. - Zapytał James i przyciągnął mnie do siebie.
-Get your hands off my hips, or I’ll punch you in the lips. Stop your staring at my -Hey! Take a hint, take a hint. No you can’t buy me a drink, let me tell you what I think. I think you could use a mint. Take a hint, take a hint. - Zaśpiewałam mu, po jego minie było widać, że nie jest zadowolony.
-Zapamiętaj sobie, dostanę wszytko czego chcę. - Powiedział i zszedł z trybun rozgrzać się przed meczem.
  Zaśmiałam się.
-Fede o ile się zakładasz, że... - Nie dokończyłam.
-Dycha. - Powiedział.
-Stoi. - Oznajmiłam.

* * * * * *

Maslow nowa postać, ale chwilowa xD  Będzie próbował odzyskać Violettę, jednak Verdas nie da za wygraną ;)

Dziś troszkę krótszy, ale następny będzie możliwe, że jutro, jak nie to w piątek ;)  W czwartek możecie pomarzyć, jadę na zawody. 

Tak poza tym jestem chora ;/ Dobrze, że nie w ferie :)