Rozdział 9 - Koniec

Dzień przed ślubem:

León:

  Szedłem właśnie do pokoju moich teściów tam właśnie była moja narzeczona. Przechodziłem koło łazienki, wstąpiłem tam na chwilę by umyć zęby. 

  Dziś jeszcze ich nie umyłem.

  Po wykonaniu tej czynności, poszedłem tam gdzie zamierzałem. Drzwi  były uchylone, usłyszałem ciche krzyki ze strony ojca Lary. Postanowiłem nie wchodzić na razie, tylko podsłuchać. 

-Ty jesteś totalną idiotką! - Krzyknął jej ojciec.

-To nie moja wina! - Odszczekała.

-To chyba nie ja jestem w ciąży, na dodatek z jakimś gościem z klubu nocnego! Nawet nie masz pewności który z nich to jest, było się bawić w trójkącik? - Że, co kurwa?! Ona mnie zdradziła! I to z dwoma facetami jednej  nocy, jak sobie to wyobrażam to, aż mi się niedobrze robi.  

  Ja zapierniczam od rana do nocy na plan filmowy, a ta się pieprzy z jakimiś fagasami, kto wie czy nie ma HIV bądź innej choroby przenoszonej drogą płciową. 

-Masz w to dziecko wrobić Leóna! Rozumiesz?! - Powiedziała jej matka. 

-Od początku miałam taki zamiar, Castillo już w tym momencie mi nie zagraża. Właściwie, wcale mi nie zagraża. Mieliście świetny pomysł z wrobieniem jej w śmierć mojego braciszka i pieprzeniem się z każdym napotkanym facetem. Biedny Leónek się na to nabrał. - Zaśmiali się.

  Co? Czyli, że...? Co ja najlepszego zrobiłem! Zerwałem z dziewczyna moich snów, dla jakiegoś potwornego kłamcy. Muszę to odkręcić. 

-Już za miesiąc będziesz panią Verdas, a za dwa miesiące rozwiedziesz się z nim pozbawiając go pieniędzy. - Zaśmiali się szatańsko. Czyli tu chodzi tylko i wyłącznie o moje pieniądze, ona mnie nie kocha. 

   Wparowałem do pokoju.

-Wy! - Wskazałem an cała trójkę. - Macie czas do 20, wynoście się z tego domu. - Krzyknąłem, i teraz zwróciłem się do Lary. - Z nami koniec, w żadne dziecko mnie nie wkręcisz. Idź do swoich gogusiów się z nimi pieprzyć, a może dadzą Ci chodź trochę pieniędzy na utrzymanie.  - Zaśmiałem się. - Także tak jak mówiłem, macie czas do 20 i ani minuty dłużej. Już ja tego dopilnuję. A teraz przepraszam, ale nie zadaję sie z dziwkami, jak i debilami wysokiej rangi. - Powiedziałem i wyszedłem. 

-León! Kochanie poczekaj, to nie tak! - Krzyczała do mnie.

-To koniec zrozum to!  Czy mam przeliterować?  K-O-N-I-E-C! - Po wypowiedzeniu tych słów poszedłem do naszej. WRÓĆ! Mojej sypialni i zadzwoniłem do mojego menadżera, ma na imię Andrew, ale mówię mu Drew.
  Powiedziałem mu co i jak. Stwierdził, że to najlepsze rozwiązanie. Nawet sam zdeklarował się do dopilnowania ich.

Godzinę później:

  Obdzwoniłem wszystkich mich przyjaciół, umówiliśmy się w galerii, a dokładniej w Starsbucks.  Mam zamiar powiedzieć im całą prawdę, na pewno będą zdziwieni tak jak ja.
   Siedzę już w kawiarni i czekam an resztę.
   Przyszli.
-Cześć Le... Coś się stało? - Zapytała Francesca.
-Tak. Coś się stało.  Jesteśmy łatwowiernym idiotami. - Powiedziałem.
-Jaśniej. - Oznajmił Maxi.
-Lepiej siądźcie. - Uczynili to co powiedziałem. - Nie przerywajcie mi pod żadnym pozorem! - Przytaknęli. Opowiedziałem im całą historię, aż nie dowierzali, że przez siedem lat  daliśmy się jej oszukiwać. 

  Po półtorej godzinie rozmawiania udaliśmy się do domów.

*  *  *  *  *  

Jak widzicie koniec Leonary nastąpił szybko, miałam to w planach na 13 rozdział, ale niektórzy się niecierpliwią. Dlatego też przyśpieszyłam trochę akcję.
Wyszedł trochę krótki, ale to nic następny będzie szybciej. Przynajmniej tak myślę xD 
Już  w następnym będzie ślub Fedemiły, następnie dowiecie się w kolejnym rozdziale ;D